اکبر گلپایگانی سوی جانان می رود*

 * در سوک درگذشت مرد حنجره طلایی ایران استاد اکبر گلپایگانی* 

 *اکبر گلپایگانی سوی جانان می رود* 

 *گوهر گلپایگان  شاد و غزلخوان می رود* 

 *ای دریغا کز جفای خار و خس در بوستان* 

 *بلبل « حنجر طلائی » از گلستان می رود* 

 *ٱن که عمری با صدایش شادمانی ٱفرید* 

 *در برمعبود با لبهای خندان می رود* 

 *خوانده بودی شعر میر افشار با ساز ملک* 

 *کز نوای دلنشینت غصه از جان می رود* 

 *« تک درختی هستم اندر کام طوفان های دهر* »

 *شاخه های جان و تن بشکسته حیران می رود* 

 *ای بلند ٱوازه ی دوران هماره زنده ای* 

 *نغمه هایت با چکاوک سوی بستان می رود* 

 *« جعفری » خونبار جای اشک از *چشمان خویش* 

 *قمری باغ هنر از باغ و بستان می رود*

                                     *علی اکبر جعفری* 

                                        ۱۴ ٱبان